วิธีลงท้ายจดหมายในภาษาเยอรมัน

เนื้อหา

ขั้นตอน
ส่วนที่ 1 จาก 3: เลือกรูปลักษณ์ที่เหมาะสมสำหรับตอนจบ
ส่วนที่ 2 จาก 3: ระบุผู้รับ
ส่วนที่ 3 จาก 3: กำหนดโทนเสียงสำหรับจดหมายของคุณ

เมื่อสื่อสารในภาษาที่ไม่ใช่ภาษาแม่ของคุณ คุณอาจประสบปัญหาบางอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพูดถึงสำนวนที่เป็นลายลักษณ์อักษรหากคุณกำลังเขียนจดหมาย การรู้วิธีเริ่มต้นเป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะเป็นจุดเริ่มต้นของจดหมายที่แสดงทัศนคติของคุณต่อวัฒนธรรมของภาษาและความรู้เกี่ยวกับกฎพื้นฐาน การทำให้ถูกต้องมีความสำคัญพอๆ กับการเริ่มต้น ในภาษาเยอรมัน เช่นเดียวกับในภาษาอังกฤษ มีกฎหลายข้อในการกรอกจดหมาย ในบทความนี้ เราจะบอกคุณเพิ่มเติมเกี่ยวกับพวกเขา

ขั้นตอน

ส่วนที่ 1 จาก 3: เลือกรูปลักษณ์ที่เหมาะสมสำหรับตอนจบ

1 หลังจากส่วนหลักคุณต้องเป็นมิตรหรือนำผู้อ่านไปยังส่วนสุดท้ายอย่างสุภาพ ตัวอย่างเช่น คุณสามารถขอบคุณผู้รับสำหรับเวลาที่พวกเขามอบให้คุณ หรือให้พวกเขารู้ว่าคุณกำลังรอคำตอบ (สำหรับจดหมายทางการ) เราบอกได้เลยว่าคุณพลาด (สำหรับจดหมายอย่างไม่เป็นทางการ) ตัวอย่างวิธีการกรอกจดหมายมีดังต่อไปนี้ โปรดทราบว่าตัวอย่างสามตัวอย่างแรกมีไว้สำหรับการเขียนที่เป็นทางการ และสามตัวอย่างสุดท้ายสำหรับตัวอย่างที่ไม่เป็นทางการ:
- Ich bedanke mich bei Ihnen im Voraus (ขอบคุณล่วงหน้า)
- Ich würde mich freuen, หัวล้าน von Ihnen zu hören (ฉันหวังว่าจะได้ยิน)
- Für weitere Auskünfte stehe ich Ihnen gerne zur Verfügung (ฉันยินดีที่จะช่วยเหลือหากคุณต้องการข้อมูลเพิ่มเติม)
- Ich freue mich auf Deine Antwort (ฉันหวังว่าจะได้ยิน)
- Bitte antworte mir bald (กรุณาตอบให้ดีที่สุด)
- Melde dich bald (ติดต่อฉันเท่าที่จะทำได้)
2 หากคุณกำลังเขียนจดหมายอย่างเป็นทางการ ให้เลือกลงท้ายแบบเป็นทางการ นี่คือสิ่งที่ใช้บ่อยที่สุด :
- Hochachtungsvoll (ขอแสดงความนับถือ)
- Mit besten Grüßen (ขอแสดงความนับถือ)
- Mit freundlichen Empfehlungen (พร้อมคำชมที่เป็นมิตร)
- Freundliche Grüße (ขอแสดงความนับถือ)
3 สำหรับการโต้ตอบที่ไม่เป็นทางการมากขึ้น (แต่เป็นจดหมายที่เป็นทางการ) มีวลีปิดอีกสองสามประโยค สี่ข้อสุดท้ายถือได้ว่า "เกือบจะไม่เป็นทางการ" :
- Freundliche Grüße (ด้วยความปรารถนาดี)
- Mit herzlichen Grüßen (ความปรารถนาอย่างจริงใจ)
- Herzliche Grüße (ความปรารถนาอย่างจริงใจ)
- อิช ดรึค ดิช (กอด)
- Alles Liebe (สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับคุณ)
- Bis bald (แล้วเจอกัน / พูดคุย / เขียนกลับ)
- อิชย์ เวอร์มิส ดิช (หาย)
4 หลังจากส่วนสุดท้ายเขียนชื่อของคุณ ที่เหลือก็แค่ตรวจสอบจดหมายอีกครั้งแล้วส่ง! ขอให้โชคดี!

ส่วนที่ 2 จาก 3: ระบุผู้รับ

1 คุณจำเป็นต้องทราบอายุโดยประมาณของผู้รับ นิพจน์อาจแตกต่างกันไปตามอายุของผู้รับที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น จดหมายถึงผู้รับคนรุ่นเก่าควรเป็นทางการมากกว่านี้ สามารถใช้รูปแบบการสนทนาได้มากขึ้นสำหรับกลุ่มเป้าหมายรุ่นใหม่
- ผู้รับอายุ 60 ปีขึ้นไปควรเขียนจดหมายที่ไม่เป็นทางการในรูปแบบที่เป็นทางการจะดีกว่า
2 คิดว่าจะมีคนอ่านจดหมายของคุณกี่คน คุณสามารถเขียนถึงบุคคลหรือกลุ่มคนเท่านั้น นี่เป็นสิ่งสำคัญไม่เพียง แต่สำหรับการสร้างส่วนหลักของจดหมาย แต่ยังสำหรับการออกแบบตอนจบที่ถูกต้อง
3 คุณต้องรู้ว่าที่อยู่นั้นพูดภาษาเยอรมันได้ดีเพียงใด ส่วนสุดท้ายอาจยากขึ้นหากภาษาเยอรมันเป็นภาษาแม่ของผู้รับหรือถ้าผู้รับสามารถใช้ภาษาได้ดี แต่ถ้าผู้รับพูดภาษาในระดับพื้นฐาน จะดีกว่าที่จะจัดเรียงตอนจบให้ชัดเจนและสั้น

ส่วนที่ 3 จาก 3: กำหนดโทนเสียงสำหรับจดหมายของคุณ

1 ตัดสินใจว่าคุณกำลังเขียนจดหมายฉบับใด: เป็นทางการหรือไม่เป็นทางการ หากคุณกำลังเขียนถึงคนที่คุณไม่ค่อยรู้จักหรือไม่รู้จักเลย จดหมายควรเป็นทางการ สิ่งสำคัญคือต้องคำนึงถึงสิ่งนี้ไม่เพียงแต่สำหรับการออกแบบส่วนหลักแต่สำหรับการออกแบบส่วนสุดท้ายด้วย
- รูปแบบที่เป็นทางการจะใช้เมื่อคุณเขียนถึงเจ้านาย เพื่อนร่วมงาน ผู้อำนวยการองค์กร หรือใครก็ตามที่คุณไม่รู้จักเป็นอย่างดี
2 พิจารณาว่าจดหมายนั้นไม่เป็นทางการหรือไม่ คุณกำลังเขียนถึงเพื่อนที่ดีที่สุดหรือแม่ของคุณหรือไม่? แน่นอนว่าจดหมายของคุณควรเป็นทางการ
- ผู้รับจดหมายอย่างไม่เป็นทางการอาจเป็นเพื่อน สมาชิกในครอบครัว และใครก็ตามที่คุณสื่อสารด้วยได้ดี
3 เมื่อคุณตัดสินใจว่าจะเขียนจดหมายฉบับใดแล้ว คุณต้องตัดสินใจเกี่ยวกับระดับของความเป็นทางการ พูดง่ายๆ ก็คือ จดหมายถึงหัวหน้าและจดหมายถึงประธานาธิบดีมีคำและวลีต่างกัน และจดหมายถึงเพื่อนที่ดีจะลงท้ายแตกต่างจากจดหมายถึงแม่หรือพ่อ ..